Pierwszy stycznia tj. już jutro rozpocznie się 3. Międzynarodowa Konferencja Projektowa, tym razem hasłem „Badania naukowe w projektowaniu graficznym. Projektowanie graficzne w badaniach naukowych.” Wydarzenie jest organizowane przez Wydział Projektowy katowickiej ASP, a wykłady poprowadzą: Alecos Papadatos (GR), Gerard Unger (NL), Jan Kubasiewicz (USA), Joachim Sauter (DE), Jorge Frascara (CA) oraz Lucienne Roberts (UK) — szczegóły na stronie konferencji.
Na uwagę zasługuje przede wszystkim hasło konferencji, które bardzo trafnie przedstawia to co się ostatnimi czasy dzieje w szeroko pojętej nauce oraz projektowaniu graficznym.
Nauka znalazła się etapie, w którym zrozumienie przez przeciętnego człowieka tego czym dokładnie zajmują się naukowcy jest najczęściej niemożliwie — co więcej, sami naukowcy nie są w stanie przełożyć bardzo drobiazgowej wiedzy na na postać powszechnie oczywistą. Jest to o tyle istotne, że badania naukowe potrzebują argumentacji popierającej ich finansowanie. Społeczeństwo coraz bardziej zdystansowane do współczesnej nauki i żyjące w realiach gospodarki konsumpcyjnej, najzwyczajniej potrzebuje motywacji oraz oczywistych korzyści jakie może pozyskać w ramach poczynionych inwestycji. Wytłumaczenie może i cyniczne, ale w dużej mierze prawdziwe w szczególności, dla badań których efekty nie przekładają się bezpośrednio na rozwój gospodarki — poświadczyć mogą min. naukowcy z Fermilabu (tak a propos ostatnich doniesień o bozonie Higgsa). Należy również pamiętać, że samo dojście do pewnych wniosków w ramach badań naukowych i zauważenie problemu często jest jeszcze dalekie od jego rozwiązania. Często zrozumienie problemu przez społeczeństwo jest konieczne tak jak to jest w przypadku ochrony środowiska, poszanowania praw człowieka czy prowadzenia transparentnej polityki.
W tym kontekście projektowanie graficzne jest narzędziem za pomocą, którego jest możliwe tworzenie nośników wiedzy (takich jak materiały edukacyjne), które swoją klarowną formą będą przedstawiały społeczeństwu procesy, fakty oraz złożone informacje w sposób łatwy do interpretacji oraz będą zachęcały do zgłębiania wiedzy, a przez to będą wspierały tworzenia społeczeństwa opartego na niej.
Co ciekawe coraz częściej słyszy się o zorientowaniu projektowania na użytkownika. Niby nic nowego, a jednak w kontekście projektowania interakcji, okazuje się, że praktycznie, każdy projekt powinien być traktowany indywidualnie i dostosowany do wymagań ściśle określonej grupy użytkowników. Określenie takiej grupy, a także jej preferencji i zachowań odbywa się właśnie na podstawie badań, których wyniki mają bezpośredni wpływ na dalsze postępy w danym projekcie. Dzięki temu jest możliwe projektowanie urządzeń, interfejsów, systemów informacji czy nawigacji tak, aby te (z punktu widzenia użytkownika) w magiczny sposób wiedziały czego mu w danej chwili potrzeba i pomagały mu osiągnąć bardziej lub mniej świadome cele.
Czego spodziewam się po konferencji?
Przede wszystkim sporej dawki projektowego pragmatyzmu — czyli tego co lubię.