Skąd biorą się młodzi projektanci i czy przestrzeń publiczna zależy od nas samych?

dwie osoby pracują nad definicją problemu projektowego

Czy zastanawialiście się, jak powstają młodzi młodzi projektanci? Cóż, w tej kwestii można mieć dwa podejścia. Albo liczyć biernie na samorodki, albo, jak pokazuje jeden z projektów krakowskiej WSE, wziąć sprawy w swoje ręce i aktywnie zaszczepiać dizajn w młodzieży. Projekt „Przestrzeń publiczna zależy od nas samych”, bo o nim mowa, to trzydzieści godzin dedykowanych młodzieży licealnej, pełnych rozwoju umiejętności praktycznych oraz poznawania ciekawej wiedzy pod okiem profesjonalistów.

I jeśli myślicie, że skoro młodzież, to pewnie takie pitu-pitu – nic bardziej mylnego. Poruszane podczas prelekcji zagadnienia to między innymi socjologia miasta, urbanistyka miejsca, czy historia architektury, a grupowe działania warsztatowe objęły wieloetapowy proces projektowy, począwszy od rozpoznania potrzeb i problemów, podczas wywiadu terenowego, aż po prototypownie hipotetycznych rozwiązań. Tym samym warsztaty były świetną okazją do rozwoju w zakresie komunikowania się, pracy zespołowej oraz kreatywnego rozwiązywania problemów. Są to niezwykle cenne umiejętności – projektantom być może nawet niezbędne – a niestety program szkolny wydaje się być nastawiony na dosyć szablonową promocję rozwoju indywidualnego.

Dwie osoby pracują nad definicją problemu projektowego.

Warsztaty odbywały się w jednym z bielskich liceów, a ich tematem była Bielsko-Biała przyszłości – czyli bliski uczniom przykład problematyki społeczno-kulturowo-urbanistycznej, jaką jest lokalna przestrzeń miejska. Razem z architektem Wojtkiem Lesiakiem (z fundacji Napraw sobie miasto, mieliśmy przyjemność moderować jeden z modułów warsztatowych, w ramach którego młodzi dizajnerzy dokonywali rewizji swoich dotychczasowych działań. Wraz z nimi analizowaliśmy jakich interesariuszy i problemy zidentyfikowali, jakie rozwiązania zaproponowali, a także czy są one adekwatne do problemów i jakich efektów po wdrożeniu mogą się spodziewać. Wyniki tej analizy posłużyły za podstawę do przygotowania dokumentacji wideo oraz prezentacji projektów.

Nie była to pierwsza i mam nadzieję, że nie będzie ostatnia edycja warsztatów, bo możliwość uczestnictwa w nich uważam za niezwykle cenne doświadczenie, tak dla młodzieży, jak i moderatorów.

Pełny skład zespołu organizatorów projektu –
opieka merytoryczna: Zuzanna Łazarewicz; koordynacja projektu: Marta Siuta-Darocha; prowadzenie warsztatów: Agata Kokoryn, dr Anna Kowalcze-Pawlik, Joanna Róg-Ociepka, dr Kinga Blaschke, dr Krzysztof Groń, dr Roksana Ulatowska, Sebastian Sikora, Tomasz Macios, Wojciech Lesiak; 
dokumentacja wideo: Michał Sikora.