Akceleracjonizm – postkapitalistyczne kołacze bez pracy?


Radical Future and Accelerationism 2016 to zorganizowana przez Uniwersytet Jagieloński konferencja, na której pojawiłem się trochę z ciekawości. Z ciekawości, ponieważ jej tematyka była, dla mnie czymś zupełnie nowym, niemniej jako fan podejścia spekulatywnego szybko dałem się zaciekawić. Koncentrowała się bowiem na eksplorowaniu radykalnych wizji przyszłości, a w szczególności na akceleracjonizmie tj. na socjo-politycznej teorii zakładającej, że obecna forma kapitalizmu, w kontekście współczesnej techniki, wyczerpała już swój potencjał i należy doprowadzić do jej redefinicji. Nie są to puste zarzuty, a tę diagnozę wydaje się potwierdzać choćby Thomas Piketty swoimi badaniami, których wnioski opisał w „Kapitałe XXI wieku”.

Na czym jednak taka redefinicja miałaby polegać? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że akceleracjonizm nie zakłada odrzucenia czy negacji obecnego systemu, chodzi raczej o budowanie przyszłości, w oparciu o największe osiągnięciach kapitalizmu. Niezwykle istotnym założeniem jest uwolnienie się od pracy jako przymusu, tj. jedynej drogi zapewniającej ludziom podstawowy byt. Zmiana taka zaczyna być możliwa — a jednocześnie wymuszana – właśnie dzięki rozwojowi technicznemu i technologiom automatyzacji. Tym samym, technika miałaby służyć ludziom, a nie maksymalizacji zysków. Nie chodzi tylko zmiany w obrębie funkcjonowania gospodarki, ale również i społeczeństwa, w świadomości którego praca nie definiowałaby już ludzkiej wartości oraz tożsamości. Przyznam się, że dopiero teraz zauważyłem, że zadając pytanie „kim jesteś?” pytana osoba prawie na pewno odpowie jaką pracę wykonuje, i to nawet, w przypadku kiedy jej nie lubi, a w zanadrzu ma ciekawą pasję. Daje do myślenia?

Zobacz koniecznie

Zobacz również

Ilustracja tytułowa © Radical Future and Accelerationism 2016.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *